Een beleggingsfonds dat durfkapitaal (waagkapitaal, venture capital) verstrekt.
Het investeringskapitaal is doorgaans afkomstig van institutionele beleggers of rijke particulieren. De durfkapitaalfondsen hebben meestal een beperkte levensduur, bijvoorbeeld tien jaar; na deze periode verkoopt de fondsbeheerder die het fonds leidt de aandelen in de ondernemingen en gaat de opbrengst terug naar de beleggers die het kapitaal verschaften.
De fondsbeheerder ontvangt een jaarlijkse vergoeding van ongeveer twee procent van het door beleggers aan het fonds toevertrouwde kapitaal. Daarnaast is er sprake van een resultaatafhankelijke beloning van gemiddeld twintig procent van de door het fonds behaalde overwinst; dit is de winst die over is nadat aan de beleggers een afgesproken minimum rendement is uitgekeerd (vaak acht procent per jaar over hun inleg). Deze financiële prikkel zorgt ervoor dat fondsbeheerders worden gemotiveerd om een zo hoog mogelijk rendement te maken.
Naast deze fondsen met beperkte levensduur kan durfkapitaal ook worden verschaft door beursgenoteerde fondsen en door fondsen die verbonden zijn aan een financiële instelling. Meestal is dit een bank. Deze fondsen kennen geen op voorhand beperkte levensduur en halen geld op van beleggers via de openbare kapitaalmarkt of van de financiële instelling die het fonds beheert.
Zie ook: beleggingsfonds, participatiemaatschappij, fondsbeheerder, beheerkosten.
 Tip anderen
|
